Gibbon Experience!!!!!
Blijf op de hoogte en volg Tessa&Jop
09 Augustus 2012 | Indonesië, Trenggalek
We hebben het overleeft!!
Vanaf het begin beginnen..
De eerste dag in huay xai ging al compleet de mist in. De dag erna dus dag 1 van de gibbon experience, moesten we ons om half 9 melden. We kregen een filmpje te zien met veiligheid instructies. toen in het busje in het 2 uur rijden naar de plek vanm bestemming. We werden bij een winkeltje gedropt en die vent zij ja je moet vanaf hier 20 minuten lopen. In de mail werd ons verteld dat je in het regen seizoen 5 tot 7 uur moet lopen maar dat er een auto is om als het te doen is ons te brengen. Al gauw werd de groep in tween gesplitst en was de eerste groep met de auto vertrokken. Er waren twee auto's en eentje was kapot.. dus ja wij mochten lopen. Berg op berg af. Vermoeiend! Gelukkig kwam de auto en bracht ons het laatste stuk naar het dorpje. Vanaf daar mochten we weer lopen wel 2 uur trappen op trappen af en de hele weg geglibbert in de modder. Die 2 uur later kwamen we aan bij de keuken en kregen onzen tuigjes om. We waren verrot en het enigste wat we wilde was die boomhut in. We kwamen bij de eerste zipline en ik vond het eng. Maar ik was zo moe dat ik gewoon ben gegaan!! Het was heel gaaf en Jop vond het ook super. We kwamen aan in de boomhut met ze zipline, het was echt fantastisch mooi maar door alle inspanning had ik even een inzinking (hallo pammetjes). Vroeg naar bed 7 uur, want het werd ook al snel donker. Het uitzicht was trouwends belachelijk mooi! Douche met een uitzicht waar je u tegen zegt op 150 meter hoogte aah!!!!:D
Oja, wat eten betreft elke dag het zelfde als ontbijt lunch en avondmaal. Stickie rijst met groente en thee BAHBAH!! We zaten trouwends met drie gasten uit ierland een stel uit london en een stel uit japan! De drie gasten waren wel leuk gezelschap en het stel ook wel maar wat rustiger. De japanners zonderde zich af maar als ze er dan bij zaten kon de japanner alleen maar lachen -_-'. De jappanner liep trouwends door de modder op zelf gemaakte schoentjes van touw.. echt een diehard hoor! of misschien wel wat achterlijk? Een jonge van de drie had de eerste nacht 140 muggenbulde opgelopen. Gelukkig hebben ze dat ons bespaard.
Dag twee.
Spullen inpakken en naar de volgende boomhut. Maar wel een uur lopen door de modder en je tuigje trap op trap af. Zipline naar de andere kant. We kwamen aan in de boomhut, die veel kleiner was en minder mooi. Kreeg toch wel spijt dat we geen foto's hebben gemaakt van die anderen boomhut want die was erg mooi vergelijke met deze, maar daar stond ons hoofd niet naar. Tijdens het zipline draaide Jop steeds rondjes, arme Jop hij had er flink de pest in. Door het draaien nog een flinke brandwond aan over gehouden. Oja en ik heb jullie ook nog niet verteld over de BLOEDZUIGERS, die Jop zijn bloed erg lekker vonden sjonge! Ik ben twee keer gebeten en Jop Heb ik zeker 3 keer moeten verbinden voor zeker wel 6 beten omdat ze hem flink te pakken hadden genomen bij zn enkels, bleef bloede, stomme beesten!! Aangekomen in de boomhut even pauze. 's middags zijn we nog een rondje gaan zipline, we wilden eigenlijk niet meer maar om nou nog paar uur niks te doen in de boomhut was ook weer zo. Dus tuigje aan en gaan! Geen foto's en filmpjes dat vonden we toch te eng, omdat je of aan het einde van de zipline moest remmen of moest optrekken. Eenmaal terug begon het te plenzen maar dan ook echt hard!! Na een uur nog niet over. Mijn gedachten, gvd zit ik hier op 150 meter hoogte ik kan niet weg, alles lekt (we konden ook niet meer op de tweede verdieping slapen) en de paniek sloeg weer toe( hallo pammetjes). We hadden geen zin meer we wilden weg. We hebben toen besloten dat ons motto voor deze drie dagen ' we MOETEN wel' was. Eten, alweeeeeer stickie rice met groente en thee. We aten echt minimaal en sporten en liepen veel. Drinken.. alleen water. We maakten ons zo zorgen om de weg terug. Nadat zo geregend had verloren wij de hoop een auto die ons de volgende dag terug kon brengen. De gids had ons dakje nog even gemaakt en konden gaan slapen, slapen op matrassen maar het voelde als houten planken.
Dag 3.
Vroeg op en heel de groep had er echt geen zin meer in. We wisten al dat de auto niet zou rijden. Je hoopt het maar we wilde er niet vanuit gaan. Ze hadden ons ook van hut 5 naar 7 gestuurt wat ook al waardeloos was, want dat betekende een uur extra lopen. Alles maar dan ook echt ALLES was MODDER!!! We waren vies en goor en constant bloedzuigers checken en plukken. We kwamen bij de keuken aan waar we ons tuigjes af konden doen. Daarvoor hadden we al 2 uur gelopen en we wisten dat dit nog niet eens het begin was. Ik had jop nog een verbandje om gedaan want de bloedzuigers hadden zich weer vastgeklampt. Toen gaan lopen weer ongeveer een uurtje naar het dorpje waar we opgepikt zouden wordne door de auto, dat zijden zij bij de keuken. We waren blij maar wilde ons nog steeds op het ergste voorbereiden. Een uur gewacht in het dorpje en de gidsen zijden dat we moesten lopen. NEEEEE!!!!! Dit betekende dus 7 uur in de stikhiite over stijle heuvels lopen. Maar ja we moeten wel! Hoe moet je anders thuis komen dan? GRRRRR. Oke we gaan ervoor. De eerste klim was zeker een half uur tot uur stijl omhoog klauteren. Ik was buiten adem en ik begon alweer te janken omdat ik het echt niet zag zitten. Doorzetten en doorzetten, we moeten wel! Lopen en lopen. Op gegeven moment zagen we een hutje waar we even bij konden komen en de gids zij dat we moesten wachten en dat de auto zou komen.. wij wachten.. Er liepen nog wat mensen achter ons en toen die ons passeerde zij de gids, oke you can go! Helemaal geen auto dus!!! en weer lopen lopen lopen. Dit was echt afzien, de bergen en de paden waren bedekt met denk wel 40 cm modder, geen wonder dat die auto niet kon komen. Maar had ons op zijn minst water en eten gegeven. We hadden 1 liter per persoon voor 7 uur lopen!! Een bus pringels thats all! Associaal dat ze je zo laten gaan. Dorst dat we hadden en na elke heuvel geklommen te hebben maar 1 slokje water want je was bang dat water op zou gaan want je moest nog zoveel uur.
Wel een wonder dat we geen ruzie hebben gehad, maar jullie kunnen je voorstellen hoeveel scheld woorden erdoorheen zijn gegaan. JAAAAAAAA we zijn er! Een fijn applausje van de ieren en het stel die bijs on in de hut zaten maar veel sneller waren. Dorst dorst! Flesje drinken naarachter gegooid en Jop een wel verdient biertje. Oja om het allemaal nog dramatischer te maken, onweer en 2 uur regenen was er ook nog bij. even snel drinken en we konden weg. Bezweet, goor vies en nat in de achterbak van de truck twee uur rijden. KOUD en koud dat het was. We kwamen aan bij ons hotel en of het allemaal niet erg genoeg kon de bus gemist richting luang prabang, dus die pakken we vanavond. Wakker geworden met helse spierpijn, Jop is lichamelijk afgepijgerd met zn beten en brandwonden en ik heb best wel een mentale klap gehad bah!
Het is voorbij en het was inderdaad een ervaring, maar dit alles was het niet waard voor 220 pp. We hebben ook wel leuke dingen meegemaakt zoals het zippen en alles wat we gedaan hebben was heel bijzonder en mooi alleen die laatste dag was een killer. Gelukkig dat we elkaar hebben want we hebben veel aan elkaar gehad. Oja ik moest van jop nog zeggen dat hij het wel leuk vond alleen de organisatie was kut. Ik vond er geen ruk aan, alleen het zippen vond ik leuk.
Dit was het weer, morgen naar luang prabang weg uit dit gehucht. Hier is echt niks te beleven. Besloten om in thailand 1 eiland te doen en misschien wel niet te gaan duiken. We zijn toe aan een weekje zon zee stranden relaxen.
OJA!!! toch wel een aantal gibbons gespot in de verste verte!! We zagen zwarte vlekjes bewegen -_-'
Dikke kus aan iedereen!!!!
Vanaf het begin beginnen..
De eerste dag in huay xai ging al compleet de mist in. De dag erna dus dag 1 van de gibbon experience, moesten we ons om half 9 melden. We kregen een filmpje te zien met veiligheid instructies. toen in het busje in het 2 uur rijden naar de plek vanm bestemming. We werden bij een winkeltje gedropt en die vent zij ja je moet vanaf hier 20 minuten lopen. In de mail werd ons verteld dat je in het regen seizoen 5 tot 7 uur moet lopen maar dat er een auto is om als het te doen is ons te brengen. Al gauw werd de groep in tween gesplitst en was de eerste groep met de auto vertrokken. Er waren twee auto's en eentje was kapot.. dus ja wij mochten lopen. Berg op berg af. Vermoeiend! Gelukkig kwam de auto en bracht ons het laatste stuk naar het dorpje. Vanaf daar mochten we weer lopen wel 2 uur trappen op trappen af en de hele weg geglibbert in de modder. Die 2 uur later kwamen we aan bij de keuken en kregen onzen tuigjes om. We waren verrot en het enigste wat we wilde was die boomhut in. We kwamen bij de eerste zipline en ik vond het eng. Maar ik was zo moe dat ik gewoon ben gegaan!! Het was heel gaaf en Jop vond het ook super. We kwamen aan in de boomhut met ze zipline, het was echt fantastisch mooi maar door alle inspanning had ik even een inzinking (hallo pammetjes). Vroeg naar bed 7 uur, want het werd ook al snel donker. Het uitzicht was trouwends belachelijk mooi! Douche met een uitzicht waar je u tegen zegt op 150 meter hoogte aah!!!!:D
Oja, wat eten betreft elke dag het zelfde als ontbijt lunch en avondmaal. Stickie rijst met groente en thee BAHBAH!! We zaten trouwends met drie gasten uit ierland een stel uit london en een stel uit japan! De drie gasten waren wel leuk gezelschap en het stel ook wel maar wat rustiger. De japanners zonderde zich af maar als ze er dan bij zaten kon de japanner alleen maar lachen -_-'. De jappanner liep trouwends door de modder op zelf gemaakte schoentjes van touw.. echt een diehard hoor! of misschien wel wat achterlijk? Een jonge van de drie had de eerste nacht 140 muggenbulde opgelopen. Gelukkig hebben ze dat ons bespaard.
Dag twee.
Spullen inpakken en naar de volgende boomhut. Maar wel een uur lopen door de modder en je tuigje trap op trap af. Zipline naar de andere kant. We kwamen aan in de boomhut, die veel kleiner was en minder mooi. Kreeg toch wel spijt dat we geen foto's hebben gemaakt van die anderen boomhut want die was erg mooi vergelijke met deze, maar daar stond ons hoofd niet naar. Tijdens het zipline draaide Jop steeds rondjes, arme Jop hij had er flink de pest in. Door het draaien nog een flinke brandwond aan over gehouden. Oja en ik heb jullie ook nog niet verteld over de BLOEDZUIGERS, die Jop zijn bloed erg lekker vonden sjonge! Ik ben twee keer gebeten en Jop Heb ik zeker 3 keer moeten verbinden voor zeker wel 6 beten omdat ze hem flink te pakken hadden genomen bij zn enkels, bleef bloede, stomme beesten!! Aangekomen in de boomhut even pauze. 's middags zijn we nog een rondje gaan zipline, we wilden eigenlijk niet meer maar om nou nog paar uur niks te doen in de boomhut was ook weer zo. Dus tuigje aan en gaan! Geen foto's en filmpjes dat vonden we toch te eng, omdat je of aan het einde van de zipline moest remmen of moest optrekken. Eenmaal terug begon het te plenzen maar dan ook echt hard!! Na een uur nog niet over. Mijn gedachten, gvd zit ik hier op 150 meter hoogte ik kan niet weg, alles lekt (we konden ook niet meer op de tweede verdieping slapen) en de paniek sloeg weer toe( hallo pammetjes). We hadden geen zin meer we wilden weg. We hebben toen besloten dat ons motto voor deze drie dagen ' we MOETEN wel' was. Eten, alweeeeeer stickie rice met groente en thee. We aten echt minimaal en sporten en liepen veel. Drinken.. alleen water. We maakten ons zo zorgen om de weg terug. Nadat zo geregend had verloren wij de hoop een auto die ons de volgende dag terug kon brengen. De gids had ons dakje nog even gemaakt en konden gaan slapen, slapen op matrassen maar het voelde als houten planken.
Dag 3.
Vroeg op en heel de groep had er echt geen zin meer in. We wisten al dat de auto niet zou rijden. Je hoopt het maar we wilde er niet vanuit gaan. Ze hadden ons ook van hut 5 naar 7 gestuurt wat ook al waardeloos was, want dat betekende een uur extra lopen. Alles maar dan ook echt ALLES was MODDER!!! We waren vies en goor en constant bloedzuigers checken en plukken. We kwamen bij de keuken aan waar we ons tuigjes af konden doen. Daarvoor hadden we al 2 uur gelopen en we wisten dat dit nog niet eens het begin was. Ik had jop nog een verbandje om gedaan want de bloedzuigers hadden zich weer vastgeklampt. Toen gaan lopen weer ongeveer een uurtje naar het dorpje waar we opgepikt zouden wordne door de auto, dat zijden zij bij de keuken. We waren blij maar wilde ons nog steeds op het ergste voorbereiden. Een uur gewacht in het dorpje en de gidsen zijden dat we moesten lopen. NEEEEE!!!!! Dit betekende dus 7 uur in de stikhiite over stijle heuvels lopen. Maar ja we moeten wel! Hoe moet je anders thuis komen dan? GRRRRR. Oke we gaan ervoor. De eerste klim was zeker een half uur tot uur stijl omhoog klauteren. Ik was buiten adem en ik begon alweer te janken omdat ik het echt niet zag zitten. Doorzetten en doorzetten, we moeten wel! Lopen en lopen. Op gegeven moment zagen we een hutje waar we even bij konden komen en de gids zij dat we moesten wachten en dat de auto zou komen.. wij wachten.. Er liepen nog wat mensen achter ons en toen die ons passeerde zij de gids, oke you can go! Helemaal geen auto dus!!! en weer lopen lopen lopen. Dit was echt afzien, de bergen en de paden waren bedekt met denk wel 40 cm modder, geen wonder dat die auto niet kon komen. Maar had ons op zijn minst water en eten gegeven. We hadden 1 liter per persoon voor 7 uur lopen!! Een bus pringels thats all! Associaal dat ze je zo laten gaan. Dorst dat we hadden en na elke heuvel geklommen te hebben maar 1 slokje water want je was bang dat water op zou gaan want je moest nog zoveel uur.
Wel een wonder dat we geen ruzie hebben gehad, maar jullie kunnen je voorstellen hoeveel scheld woorden erdoorheen zijn gegaan. JAAAAAAAA we zijn er! Een fijn applausje van de ieren en het stel die bijs on in de hut zaten maar veel sneller waren. Dorst dorst! Flesje drinken naarachter gegooid en Jop een wel verdient biertje. Oja om het allemaal nog dramatischer te maken, onweer en 2 uur regenen was er ook nog bij. even snel drinken en we konden weg. Bezweet, goor vies en nat in de achterbak van de truck twee uur rijden. KOUD en koud dat het was. We kwamen aan bij ons hotel en of het allemaal niet erg genoeg kon de bus gemist richting luang prabang, dus die pakken we vanavond. Wakker geworden met helse spierpijn, Jop is lichamelijk afgepijgerd met zn beten en brandwonden en ik heb best wel een mentale klap gehad bah!
Het is voorbij en het was inderdaad een ervaring, maar dit alles was het niet waard voor 220 pp. We hebben ook wel leuke dingen meegemaakt zoals het zippen en alles wat we gedaan hebben was heel bijzonder en mooi alleen die laatste dag was een killer. Gelukkig dat we elkaar hebben want we hebben veel aan elkaar gehad. Oja ik moest van jop nog zeggen dat hij het wel leuk vond alleen de organisatie was kut. Ik vond er geen ruk aan, alleen het zippen vond ik leuk.
Dit was het weer, morgen naar luang prabang weg uit dit gehucht. Hier is echt niks te beleven. Besloten om in thailand 1 eiland te doen en misschien wel niet te gaan duiken. We zijn toe aan een weekje zon zee stranden relaxen.
OJA!!! toch wel een aantal gibbons gespot in de verste verte!! We zagen zwarte vlekjes bewegen -_-'
Dikke kus aan iedereen!!!!
-
09 Augustus 2012 - 08:38
Michelle:
Hopen dat het volgende avontuur beter is wijffie :) maar dat zal ongetwijfeld.
Wel balen dat het zo is tegengevallen. ... Wat je zei het uitzicht is dan wel weer heeeel mooi, maar kan me voorstellen dat als je dit van te voren had geweten, dat je er niet eens over na had gedacht om dit überhaupt te gaan doen.
Maar ik zou toch zeker wel proberen te gaan duiken!
Er zijn vast meerdere duikscholen in de buurt, en dat kun je vast doen als je een weekje zon,zee,strand gaat houden.
Nu heb je de kans nog en het is daar natuurlijk hartstikke mooi duiken.
Ga in ieder geval maar heeeeel veel genieten van zon,zee,strand....
En als jullie " uitgebakken" zijn, geef die zon dan een zwieper deze kant op! (mogen niet klagen hoor volgens mij word het vanaf vandaag beter weer).
Anyway ik ben trots op jullie !
Diehards !
En stiekem mis ik je toch wel heel erg hoor tessa ;)
Lots of love, en de groeten uit Vlaardingen....
Doei liefjes !
-
09 Augustus 2012 - 18:19
Jose :
He globetrotters wat een verhaal!
wat een uitdaging nu kijk je er met
gémengde gevoelens op terug.... Maar jullie hebben t samen in voor en tegenspoed doorstaan
Ik hoop dat de vevelende dingen op de achtergrond raken en dat er meer positieve herinneringen boven ken drijven
En nu rust zon en Zee kan Ik mij heel goed voorstellen
Duiken misschien niet maar dan toch lekker snorkelen! En met een brommertje! Ook leuk
En volgend jaar lekker fietsen in .... Ook leuk hoor
Heel veel liefs Frits en Jose
-
09 Augustus 2012 - 18:55
Lottie:
ah joh een weekje op zo'n eiland dalijk maakt dit vast wel weer goed;) ik zou wel echt gaan snorkelen als je niet gaat duiken hoor, das heel leuk! alleen wel een reispilletje innemen anders wordt het net zo'n drama als de gibbon experience;)
veel plezier nog!! -
09 Augustus 2012 - 21:18
Mars:
Hoi superkanjers, wat een belevenis. Nu misschien een wat mindere ervaring maar het belangrijkste is dat jullie 2 het samen volbracht hebben. Met elkaar en voor elkaar. We zijn supertrots op jullie en nog mooie dagen, veel liefs en mars neemt biertje op jullie gibbon experience. Liefs Von en Mars en de vermoeiende pups
-
09 Augustus 2012 - 21:18
Mars:
Hoi superkanjers, wat een belevenis. Nu misschien een wat mindere ervaring maar het belangrijkste is dat jullie 2 het samen volbracht hebben. Met elkaar en voor elkaar. We zijn supertrots op jullie en nog mooie dagen, veel liefs en mars neemt biertje op jullie gibbon experience. Liefs Von en Mars en de vermoeiende pups
-
10 Augustus 2012 - 19:32
Opa:
Halo kanjers dat hebben julli weer goed gedaan zo zie je maar wat zamen werking doet hoe meer je op mekaar aan gewezen bent hoe meer je elkaar waardeert dus als je dit meegemaakt heb dan kan je alles aan dus nu het advies rust in de tent en verder genieten wat er verder kom dus veel plezier gewenst door . Opa en oma -
11 Augustus 2012 - 15:23
Roosmarijn:
Wauw. Heftig, maar wel te gek dat jullie hebben doorgezet! Mag je trots op zijn. Geniet ervan, volgende avontuur kan alleen maar meevallen nu :) Hele dikke kussen!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
